گاهی با تمام دل مشغولی هایی که دارم چیزی به ذهنم میرسه. به خودم میگم من کی ام؟ چی ام؟ هدف ام چیه؟ چرا تو این کشور به دنیا اومدم؟ چرا تو این زمان از تاریخ؟ و امثال این سوالات!
مولا علی(ع) : «رَحَمَ اللهُ امرءً عَرَفَ مِن أین و فی أین و إلی أین» «خدا رحمت کند کسی را که بداند از کجا آمده و در کجا قرار گرفته است و به سوی کجا می رود»
داشتم فیلم " چ " رو نگاه میکردم و اینکه شهید چمران و یارانش چطور با امید به خدا جلوی کسانی ایستادن که میخواستن کردستان رو از کشور جدا کنند. و چطور پیروز شدن . بیشتر شبیه معجزه بود. و وعده ی خدا حق هست.
این مملکتی که در تمام تاریخ ضربه های سختی دید و در دوران پادشاهان مختلف چطور تکه هایی ازش جدا شد. اما در این دوران دفاع مقدس حتی یک وجب هم جدا نشد . که واقعا حق هست که بگیم:
ما برای انکه ایران خانه ی خوبان شود رنج دوران برده ایم
و کمی به خودم اومدم و اینکه باید شکر گذار خدایی باشم که منو در کشوری افرید که با دیگر کشورها فرق داره یکی از مهمترین فرق ها اینه که این مملکت پرچم دار حکومتیست که برای ظهور اقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف تلاش میکنه . و در زمانی از تاریخ که به اصطلاحی اخرالزمان هست.
و حقیقتا جای شکر گذاری داره که خداوند لطف کرد و منت گذاشت و منو در این موقعیت قرار داد و افسوس که قدرش را انطور که شایسته هست نمیدونم . و هر چی که بیشتر به اندوخته هام اضافه میشه حق شکرگذاری بیشتر میشه.
به امید روزی که این نهضت به انقلاب اقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بپیونده و من چنین روزی زنده باشم و پا در رکاب اقایم.
