شهریار دل خویشم و از هیچ کسی ناله ندارم
می گذرد عمرم و غم خوار و سرمایه ندارم
چون دو بنشست بر بر بیستم
آهی بکشیدم از ته دل دگر راهی ندارم
همچو مرغی که بزد از سر شوق نوک به سنگی
وانگه سوخت لبم و دگر کامی ندارم
روزی که بگذشتم از کوی یارم
آهی به دل آمد که دگر کاشانه ندارم
صبرم به کف آمد و ای دل هیهات
دل حزین گشت و افسوس که دارالعماره ندارم
شهریاراخبری ده به مردم شهرم
شهریارم و حیف دگر آباده ندارم
شاعر:علیرضا.ش
«بسم الله الرحمن الرحیم . ویل للمطففین الذین اذا اکتالوا علی الناس یستوفون . و اذا کالو هم او وزنو هم یخسرون . الا یظن اولئک انهم مبعوثون . لیوم عظیم . یوم یقوم الناس لرب العالمین.»
وای به حال کم فروشان آنان که وقتی چیزی را با پیمانه یا وزن از مردم تحویل می گیرند کاملاً حق خود را استیفاء می کنند ولی وقتی چیزی را تحویل مردم می دهند در پیمانه و وزن کمتر می دهند. آیا آنها عقیده ندارند که بعد از مرگ زنده خواهند شدو به روز بزرگ رستاخیز ایمان ندارند . روزی که تمام مردم در پیشگاه خداوند برای تعیین سرنوشت خود می ایستند، دنباله این سوره شریفه درباره کسانی است که ایمان ندارند و عذابی است که در انتظار آنها است
